|
Tanwir-e-Afghan |
|
تنویر افغان |
|
منظور از نشر صفحه تنویر افغان اتمام حجت در برابر قضایای سیاسی کشور که خود نیز زمانی در آن نقش داشته از طریق انعکاس خاطرات، چشمدید ها و بعضی داشته هایم درین ساحه می باشد. از آنجائیکه ایزدمتعال آزادی بیان را اصل فطری خلقت انسانها بیان داشته برما انسانهاست تا ازین نعمت خدا داد پاسبانی کرده و در حراست و تجلی آن سعی به خرج دهیم و نگذاریم که حریم حق تحت شعاع خواسته های فردی و گروهی افراد قرار گیرد زیرا در نهایت آنچه بقا دارد فقط حق بوده می تواند. من هم با درک این اصل در صدد افتادم تا بعضی از خاطرات ام را که شاید خالی از تاثیر پذیری برقشر جوان کشورم نباشد بدون درنظر داشت روابط فردی و گروهی، صرف بخاطر رفع احساس مسوولیت های انسانی و اسلامی در ابعاد مختلفه به یاری پروردگار عالمیان انعکاس بخشم. شاید به روی صفحه درآوردن احساسات درونی، برای فردیکه خود نویسنده نبوده و از جانبی هم به ادبیات و زبان دری کمتر وارد باشد کار مشکل و دشواری باشد اما آنچه مرا درین راه مصمم بر سعی و تلاش می نماید اراده راسخ بر لطف و کرم الهیست تا اگر شود از این طریق، آهسته آهسته مجموعه از خاطرات و داشته هایم را ترتیب داده و به دسترس مردم مظلوم و رنجدیده خود قرار دهم. بدون شک در طی این مسیر، کمی ها و کاستی های فراوان در نوشتار هایم هویدا خواهد بود که قبلاً از خوانندگان پوزش طلبیده آرزو توجه بیشتر شانرا در پیام مطالب خواهانم. البته بی جا نخواهد بود تا تذکری از فعالیت های سیاسی بنده که بطور رضاکارانه و موازی به تحصیل و کار مسلکی ام به پیش میرفت نمایم. بدون شک که حرکت جمعی ضرورت و اصل دین را تشکیل میدهد اما حزب ویا سازمان هیچگاه خود اصل و یا دین شده نمی تواند و همیشه آرمان های اسلامی و ملی در اولویت قراردارد.با درک این اصل کسانی بودند و هستند که هیچگاهی و در هیچ مقطع ئی دستخوش خواسته های غیرعادلانه افراد جریانات سیاسی نشده و خود نیز از قربانیان این حوادث می باشند. بنده هم با درک این اصل زمانیکه احساس کردم که جریان های سیاسی توسط عده محدود به گروگان رفته است و از مسیر اصلی آن به بی راهه کشانیده شده میرود به ایستاده گی و مقاومت پرداختم نه تنها برای خود بلکه برای آن رعیت مظلوم یکه در ناآگاهی قربانی رهبران خدا ناترس و تاجران جهادی می گردیده اند. این ایستاده گی و مقاومت درست زمانی صورت می گرفت که کسی را در آن ایام چه در سطح ملی و بین المللی جرأت بر آن نبود و آن نه تنها از طریق لفظی بلکه از طریق مطبوعات نیز انعکاس می یافت که صفحات تاریخ خود نیز بر آن گواه است. از جانب هم به بی راهه کشانیدن نهضت مقاومت دال برین نیست که افراد بی مسوولیت زمانیکه کشورشان در خاک و خون می تپید، خود را برائت داده و بر بی مسوولیتی شان مباهات بورزند. چنانچه رسم امروزی برآن رفته که واژه غیر وابستگی از جریانات مقاومت در زمان اشغال را نمونه ئی از وطن دوستی و روشنفکری تعریف دارند و آنرا مایه افتخار جلوه دهند. آری! برای اهل خرد بدون شک جای تردید نیست که در محو شوروی سابق از جغرافیای جهان، مردم مسلمان ما نقش اساسی را داشت نه چند رهبر خداناترس و حلقه های تجاری شان. اما افراد ناآگاه هستند که هنوز هم قربانی خواسته های تاجران جهادی می شوند. این را نباید فراموش کرد که مجاهدین تنها در شهدا خلاصه نمی شود، هنوز هم هستند راد مردانی که برای عزت و ناموس وطن حاضر به فداکاری هستند و مایه ئی عزت و شرف من و تو در هر کجای ازگیتی میباشند. اینکه ایشان خود قربانی رهبران بی کفایت با حلقه های پول پرست شان گشته اند، ضرورت به بحث جداگانه دارد که در آینده انشاالله روی آن صحبت خواهیم کرد. بحث دیگر صفحۀ تنویر افغان اختصاص میابد به خاطرات بنده از دوره های مختلف زندان. البته بعد از بیست وپنج سال بروی کاغذ درآوردن آن کار دشواری خواهد بود اما دیده شود که تا چه حدی درین راستا موفق خواهم بود تا اگر شود که رسم خاطره نویسی را که در بین ما افغانها رواج کمتر دارد رشد داده و راه را برای تاریخ نویسان کشور سهل تر سازیم. چیز دیگری که در صفحۀ تنویر افغان شکل خواهد گرفت چاپ کارتون های میباشد که بنده در دو دهه قبل بطور خودجوش و غیر اکادمیک به آن مصروف بودم. بعضی ازین کارتون ها که بیش از دو دهه قبل طرح ریزی شده بود و به حالات کنونی کشور صدق می ورزد خالی از غور و تفکر نخواهد بود زیرا همین نکته مرا واداشت تا دوباره به این هنر رو آورده و درد های ملت مظلومم را از این طریق انعکاس دهم. با آنکه مدت هاست که با این هنر سروکار ندارم و دوباره زنده ساختن آن بدون شک نیاز به زمان دارد اما با توکل به ایزدمتعال اگر نیت سالم باشد انشاالله به ثمر خواهد رسید. |
